Objawami uwięźnięcia przepukliny u niemowląt jest ból, dlatego dziecko jest niespokojne i płakać, może też wymiotować. Przepuklina pępkowa u niemowląt - diagnostyka i leczenie. Gdy pada podejrzenie przepukliny u dziecka, należy zgłosić w do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej bądź do chirurga dziecięcego. Odpowiednia pielęgnacja - mycie po zabiegu stulejki. Kolejnym bardzo istotnym aspektem jest zachowanie odpowiedniej higieny prącia. Mycie po zabiegu stulejki powinno być regularne i dokładne. Do tego celu najlepiej jest użyć mydła, roztworu Rivanolu albo naparu z rumianku. Lekarz prowadzący może również zalecić pacjentowi Wodniak jądra (hydrocele) definiowany jest jako nagromadzenie się pły-nu w otoczkach jądra. U dzieci ma on najczęściej charakter wrodzony i jest związany z niezarośnięciem wyrostka pochwowego otrzewnej. Płyn przedostający się z jamy otrzewnej przez drożny wyrostek pochwowy gromadzi się w otoczkach jądra. Metoda Bergmanna jest stosowana kiedy lekarz podejrzewa, że wodniak jąder może powrócić lub gdy jego rozmiary są naprawdę duże. Bardzo często przeprowadzana jest także punkcja wodniaka. Po operacji pacjent musi pozostać w szpitalu do momentu usunięcia drenu, który pomaga w oczyszczeniu moszny. . Jakie intymne problemy chłopców mogą spotkać twojego synka? Pojawienie się intymnych problemów chłopców budzi niekiedy w rodzicach lęk. Ich medyczne nazwy brzmią czasem bardzo niepokojąco, ale na szczęście zwykle kończy się na strachu. Odpowiadamy na najczęstsze pytania dotyczące problemów intymnych u małych chłopców: wodniaka jądra, wedrującego jądra czy wąskiego napletka. Bycie mamą chłopca, to swego rodzaju wyzwanie. Pielęgnacja okolic intymnych syna, znacznie odbiega od tej, którą znamy z własnego doświadczenia. Wiele możliwych problemów i schorzeń wrażliwych miejsc u chłopca jest dla nas nowością. Tych kilka warto znać, by zachować czujność w obserwacji małego chłopca i w razie wątpliwości, szybko udać się do lekarza. Spis treściWodniak jądra u niemowlaka. Czy to coś groźnego?Wędrujące jądro u dzieckaNapletek u dziecka: czy zsuwać skórkę z siusiaka u 4-miesięcznego chłopca?Kiedy napletek powinien się całkowicie odkleić, a kiedy jest potrzebna pomoc chirurga?Brak jednego jądra u noworodka. Czy jest możliwe leczenie i jak przebiega?Podczas sikania siusiak chłopca nadyma sięCzubek siusiaka synka jest zaczerwieniony i spuchnięty. Czy są jakieś domowe sposoby na to, aby to złagodzić? Poradnik Zdrowie: stulejka Wodniak jądra u niemowlaka. Czy to coś groźnego? Wodniak jądra w wieku niemowlęcym nie jest niczym niepokojącym. Rodzi się z nim część chłopców. To taki stan, gdy jądro, które jest na właściwym miejscu, otacza płyn przedostający się z jamy brzusznej. Płyn sprawia, że moszna jest powiększona i napięta. Na razie nie ma powodu do niepokoju, bo w zdecydowanej większości przypadków wodniak u noworodków sam się wchłania w ciągu kilku czy kilkunastu miesięcy, nie sprawiając żadnego problemu. Trzeba jedynie obserwować, czy wodniak jądra u dziecka się zmniejsza. Jeśli tak się nie stanie jak leczyć wodniaka jądra u niemowlaka? W 2.–3. roku życia niezbędna jest operacja, aby płyn nie uciskał na jądro. Na szczęście, takie sytuacje zdarzają się naprawdę rzadko. Przy niewielkich urazach okolic intymnych (np. w wyniku uderzenia) nic złego nie powinno się stać, poza chwilowym bólem. Jednak silniejszy uraz może spowodować zranienie naskórka, uraz jądra, a nawet cewki moczowej. Wędrujące jądro u dziecka Prawidłowo oba jądra chłopców znajdują się w mosznie. Dzieje się tak, bo podczas rozwoju w czasie ciąży zstępują one z brzucha do moszny, utrzymywane jakby na sznurku, który nazywa się powrózkiem nasiennym (stanowi go nasieniowód wraz z naczyniami krwionośnymi). Aby jądro mogło zejść do moszny, powrózek nasienny musi mieć odpowiednią długość. Wędrujące jądro to taka sytuacja, gdy jądro czasem znajduje się w mosznie, a czasem cofa się do kanału pachwinowego, którym zeszło do moszny. Cofanie jądra może wywołać dotyk wewnętrznej strony uda. Wyzwala to odruch mięśnia, który dźwiga jądro do środka. Jąderko cofa się zwykle także w chłodnym otoczeniu, a wraca do moszny w ciepłej kąpieli. Trzeba taki stan obserwować, bo sytuacja może się sama naprawić. Samo wędrowanie jądra u chłopców nie jest wskazaniem do żadnego zabiegu i jest jednym z częściej występujących problemów intymnych małych chłopców. Gdy chłopiec będzie miał około roku, powinien go zbadać chirurg lub urolog dziecięcy. Później, jeśli jądro nadal będzie wędrowało, takie konsultacje powinny odbywać się przynajmniej raz w roku. Wędrującego jądra u chłopców nie można mylić z niezstąpionym jądrem, czyli wnętrostwem. Dowiedz się: Obrzezanie. Co trzeba wiedzieć o tym zabiegu? Napletek u dziecka: czy zsuwać skórkę z siusiaka u 4-miesięcznego chłopca? Zdecydowanie nie. U chłopców w wieku niemowlęcym skóra otaczająca penis, czyli napletek, jest fizjologicznie przyklejona. A to oznacza, że to jest zupełnie normalna sytuacja. W dodatku w tym wieku napletek jest długi, a jego ujście (czyli dziurka w napletku, przez którą wydostaje się mocz) jest wąskie i mało elastyczne. Mimo to niemowlęta siusiają swobodnie i bez żadnych trudności. Próby odciągania napletka, choćby w czasie mycia, nie mają żadnego racjonalnego uzasadnienia. Mało tego, mogą stać się źródłem intymnych problemów u małych chłopców. Nieumiejętne naciąganie skórki może prowadzić do jej pękania, drobnych zranień, a w efekcie do powstania blizn. Dopiero takie manewry bywają przyczyną prawdziwych kłopotów, np. stulejki. Sprawdź: Stulejka - co to takiego? Kiedy napletek powinien się całkowicie odkleić, a kiedy jest potrzebna pomoc chirurga? W tej kwestii zdania lekarzy są często dość rozbieżne. Zdecydowanie jednak wszyscy uznają, że do 3. roku życia napletek może być przyklejony do penisa. To dlatego, że jego czubek jest ściśle sklejony z wewnętrzną blaszką napletka i próby odklejania go na siłę nie mają sensu. U większości chłopców napletek sam się odkleja, stopniowo, w pierwszych latach życia. Po pierwszych urodzinach dotyczy to co drugiego malca, a około 3. roku życia – już 80–90 proc. chłopców. Dopiero gdy u przedszkolaka napletek jest nadal przyklejony i nie widać ujścia cewki moczowej, warto skonsultować się z chirurgiem, aby nie doszło do poważnych problemów intymnych u chłopca. Najczęściej jednak nawet wtedy wystarczy dalsza obserwacja lub stosowanie specjalnych maści na wąskie ujście prącia. Przeczytaj: Napletek: co to jest napletek i co robić, gdy napletek u dziecka nie schodzi? Brak jednego jądra u noworodka. Czy jest możliwe leczenie i jak przebiega? Gdy lekarz stwierdza, że brak jednego jądra w mosznie niemowlęcia, najpierw przez kilka miesięcy tylko obserwuje się taką sytuację. Jądro ma bowiem szansę zejść jeszcze samo. Jeśli tak się nie stanie po kilku miesiącach, dziecko musi zbadać chirurg dziecięcy lub urolog. Specjalista oceni sytuację, wykona USG, które oceni położenie jądra. Gdy szanse na jego samodzielne zejście do moszny są niewielkie, zwykle wykonuje się zabieg sprowadzenia jądra na właściwe miejsce. Jest to niezbędne, bo jądro pozostawione w jamie brzusznej po prostu przestaje działać. W brzuchu jest dla jądra zbyt ciepło. Może się to przyczynić do niepłodności chłopca w wieku dorosłym. Dowiedz się: Higiena intymna dzieci. Jak dbać o narządy płciowe niemowlaka? W dodatku jądro u chłopca pozostawione w brzuchu zagrożone jest rozwojem dalszych intymnych problemów u dzłopca, a nawet poważniejszych chorób. Leczenie hormonalne zamiast operacyjnego jest stosowane coraz rzadziej i tylko w nielicznych ośrodkach. Skuteczność takiego postępowania jest zbyt mała, bo wynosi zaledwie od 15 do 50 proc. Ponadto leczenie hormonalne można zastosować, gdy jądro jest blisko moszny, a terapię tę wyklucza wysokie usadowienie jądra w brzuchu. Dziecko dostaje hormony w zastrzyku, średnio co 3–4 dni przez kilka tygodni. Podczas sikania siusiak chłopca nadyma się Przyklejony wąski napletek jest naturalną sprawą u chłopców w niemowlęctwie i pierwszych latach życia, ale są od tej zasady pewne wyjątki. Jeśli podczas siusiania napletek rozdyma się jak balonik, to znaczy, że jest zbyt wąski i utrudnia oddawanie moczu. Wówczas pod napletkiem mogą się gromadzić resztki moczu, w którym doskonale mnożą się bakterie (zwłaszcza, że w pieluszce jest ciepło i wilgotno). A stąd już krok do nawracających infekcji układu moczowego lub zapalenia. W takiej sytuacji (która na szczęście zdarza się wyjątkowo), pomoc chirurga lub urologa dziecięcego może być niezbędna. Pozwoli to uniknąć kłopotów i stresów związanych z zakażeniami. Poradź się pediatry, gdy: w mosznie nie wyczuwasz jednego lub obu jąder moszna synka jest bardzo asymetryczna, obrzęknięta i napięta chłopiec płacze w trakcie codziennej toalety intymnej penis jest opuchnięty i zaczerwieniony podczas siusiania napletek nadyma się jak balonik Czubek siusiaka synka jest zaczerwieniony i spuchnięty. Czy są jakieś domowe sposoby na to, aby to złagodzić? Prawdopodobnie doszło do stanu zapalnego, np. na skutek podrażnienia przez mydło lub kupkę. W tej sytuacji trzeba koniecznie częściej zmieniać pieluszki. Każdorazowo przy ich zmianie intymne okolice chłopca najlepiej myć pod ciepłą, bieżącą wodą. Warto na kilka dni zrezygnować ze stosowania wilgotnych chusteczek, bo mogą zaostrzać stan zapalny, nawet jeśli dotychczas nic złego się nie działo po ich użyciu. Latem lepiej zrezygnować z zakładania na pieluszkę body i jeszcze śpioszków lub spodenek, bo pupa malca nagrzewa się nadmiernie przy takiej ilości okrywających ją warstw. Sprawdź: Jak nazywać intymne części ciała dziecka? Może to prowadzić do intymnych problemów u niemowlaka. Zewnętrznie można zastosować rywanol. Wystarczy kupić w aptece gotowy roztwór lub rozpuścić tabletkę rywanolu w wodzie, a następnie kilka razy dziennie przez 1–2 minuty zanurzać członek dziecka w kieliszku z rywanolem lub zamoczyć w jego roztworze gazik i przyłożyć do członka. Poprawa powinna nastąpić po 1–2 dniach. Jeśli po tym czasie stan zapalny nie ustępuje, niezbędna jest wizyta u lekarza. Porada pediatry jest także konieczna od razu, gdy na penisie pojawi się zaczerwienie, a malec ma jednocześnie gorączkę albo biegunkę bądź gorzej je. To mogą być bowiem objawy zapalenia układu moczowego. Niezbędne jest wówczas badanie moczu oraz bardziej zdecydowane leczenie. miesięcznik "M jak mama" Wodniak jądra to schorzenie, które występuje zarówno u noworodków, jak i dorosłych mężczyzn. Różnica polega na tym, iż w przypadku niemowląt zwykle nie ma konieczności leczenia operacyjnego. Zabieg chirurgiczny jest natomiast niezbędny u dojrzałych pacjentów, bowiem nieleczony wodniak jądra może skutkować rozwojem różnego rodzaju powikłań. Jak przebiega operacja wodniaka jądra i jak należy się do niej przygotować? Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz to jest wodniak jądra?Wodniak jądra to choroba, która polega na nagromadzeniu nadmiernej ilości płynu surowiczego pomiędzy błoną ścienną i otrzewną osłonki jądra. Zgromadzony płyn o objętości od kilkunastu do kilkuset mililitrów zazwyczaj ma kolor jasny lub bursztynowy. W przypadku wodniaków pourazowych lub rozwoju innych patologii, jak np. skręt lub guz jądra, płyn może być dodatkowo zabarwiony jądra może występować w jednej z dwóch postaci:Wrodzony wodniak jądra występuje u noworodków. Płyn surowiczy gromadzi się wówczas między osłonkami jądra na skutek niezarośnięcia wyrostka pochwowego. U zdecydowanej większości chłopców pod koniec 12. miesiąca życia dochodzi do zrośnięcia kanału oraz samoistnego wchłonięcia wodniak jądra występuje u chłopców w wieku młodzieńczym, jak również u dorosłych mężczyzn jako następstwo urazu mechanicznego lub powikłanie innego schorzenia. Wśród nabytych wodniaków jądra wyróżnia się wodniaki nie dające żadnych objawów oraz wodniaki objawowe. Najliczniejszą grupę stanowią te ostatnie, zaliczają się bowiem do nich wodniaki powstałe na skutek uszkodzenia jądra, zapalenia swoistego oraz nieswoistego jądra lub najądrza, a także choroby nowotworowej jądra - przyczyny powstawaniaSzczegółowa etiologia wodniaka jądra nie jest do końca poznana, jednak w większości przypadków możliwe jest ustalenie mechanizmu rozwoju skład budowy jądra wchodzi tkanka łączna oraz miąższ jądra. Zrąb narządu utworzony jest z tkanki łącznej, która przechodzi na zewnątrz jądra i łączy się ze sprężystą błoną białawą, pokrytą cienką błoną surowiczą. Pomiędzy blaszką trzewną oraz ścienną błony surowiczej zlokalizowana jest jama surowicza moszny, którą wypełnia niewielka ilość płynu surowiczego. W naturalnych warunkach jama surowicza moszny ma formę szczelinowatą i jest oddzielona od jamy otrzewnej. W przypadku trudności w resorpcji płynu to właśnie w tym miejscu, pomiędzy dwoma warstwami dochodzi do powstania wodniaka powstania wodniaka jądra jest zgromadzenie znacznej ilości płynu surowiczego pomiędzy blaszkami osłonki pochwowej, na którą składa się blaszka ścienna i blaszka trzewna lub w sporadycznych przypadkach w niezarośniętym wyrostku pochwowym wiedzieć: Proces powstania wodniaka jądra przebiega w odmienny sposób w wodniaku wrodzonym, a inaczej w wodniaku nabytym. Wrodzone wodniaki jądra rozwijają się u noworodków oraz małych chłopców. W ostatniej fazie rozwoju płodowego dochodzi do przemieszczenia jąder z jamy brzusznej do worka mosznowego, które jednocześnie pociągają za sobą wypustkę otrzewnej, a mianowicie wyrostek niektórych chłopców wyrostek pochwowy jest otwarty w wyniku zbyt późnego zarastania wyrostka pochwowego otrzewnej. Umożliwia to komunikację pomiędzy jamą surowiczą moszny, a jamą otrzewną. Surowicza zawartość jamy otrzewnej pod działaniem siły ciężkości ulega przemieszczeniu do jamy surowiczej moszny, mówimy wówczas o wodniaku komunikującym. Wówczas z nagromadzonego płynu tworzy się wrodzony wodniak wodniaka jest zmienna i zależy od aktywności ruchowej dziecka. W przypadku szerokiego kanału komunikacji może dojść do przemieszczenia się do niego jelit oraz powstania przepukliny pachwinowej. Niekiedy zdarza się, iż kanał komunikacji zarasta, a wodniak jądra u niemowlaka nie ulega wchłonięciu. Wówczas określany jest wówczas wodniakiem niekomunikującym. Przeważnie połączenie z jamą otrzewną zarasta u chłopców w ciągu 1-2 roku życia, natomiast płyn wchłania się samoistnie. Wodniak jądra może rozwinąć się w każdym wieku i nie musi być następstwem niezarośnięcia kanału, który łączy jamę otrzewną z przestrzenią pomiędzy osłonkami jądra. Nabyta postać wodniaka jądra może mieć charakter pozapalny (np. po zapaleniu jądra, najądrza) lub pourazowy. Schorzenie może również powstać na skutek powikłań pooperacyjnych takich jak zastój bierny krwi w splocie wiciowatym po operacji żylaków powrózka nasiennego lub po zaopatrzeniu przepukliny pachwinowej. Ponadto nabyty wodniak jądra może również wystąpić podczas rozwoju nowotworu jądra. Taka postać wodniaka pojawia się w wyniku nadmiernego wytwarzania płynu przesiękowego bądź wysiękowego poprzez otoczki jądra. Niestety znaczna większość nabytych wodniaków jądra nie ma jednoznacznie ustalonej etiologii. Wynika to głównie z długotrwałego rozwoju nabytego wodniaka jądra, które utrudnia znalezienie czynnika etiologicznego. Istnieje pogląd, iż czynnikiem wywołującym tą postać wodniaka może być zaburzony odpływ limfy z osłonek pochwowych jądra. Dotyczy to głównie przypadków, u których w płynie wodniaka jądra wykryto wysokie stężenie białka. U pacjentów z niższym stężeniem białka w płynie wodniaka, zakłada się, iż utworzył się on na skutek wzmożonego przesiąkania płynu z naczyń włosowatych, które nastąpiło w wyniku podwyższonego ciśnienia żylnego w powrózku jądra - objawyNajbardziej charakterystycznym objawem wodniaka jądra jest powiększenie objętości worka mosznowego. Zazwyczaj obrzmienie moszny występuje jednostronnie, przeważnie po stronie prawej. Wielkość obrzęku uzależniona jest od ilości zgromadzonego płynu surowiczego. Ciekawostka: U wielu pacjentów rozmiar wodniaka jądra ulega zmianom w zależności od pory dnia. Zazwyczaj rano worek mosznowy jest nieco mniejszy, natomiast ulega wyraźnemu powiększeniu wieczorem. Symptom taki dotyczy najczęściej wodniaków komunikujących, w których płyn zawarty pomiędzy wyrostkiem pochwowym otrzewnej, a jamą otrzewną ulega swobodnemu przemieszczaniu. Zdarza się to głównie u małych chłopców. Ponadto w takich przypadkach worek mosznowy może ulegać powiększeniu w trakcie różnych infekcji - dochodzi wówczas do zwiększonej produkcji płynu przez pacjenta na powierzchni powiększonego jądra wyczuwalny jest owalny, sprężysty guzek, który jest przesuwalny względem podłoża. Skóra w obrębie moszny jest gładka i napięta, ale nie obserwuje się jej zaczerwienienia. Większość wodniaków jądra nie powoduje żadnych dolegliwości bólowych, wyjątek mogą stanowić wodniaki powstałe w wyniku ostrych stanów zapalnych lub zmian dorosłych mężczyzn z wodniakiem jądra objętość płynu surowiczego może stopniowo wzrastać. Zdarza się, iż wodniak osiąga bardzo duże rozmiary, które utrudniają choremu swobodne poruszanie. Zazwyczaj jednak niezależnie od rozmiarów wodniaka nie wywołuje on zaburzeń w oddawaniu moczu. Dyskomfort najczęściej jest odczuwany podczas aktywności fizycznej w wyniku większego ciążenia sporadycznych przypadkach, kiedy objętość płynu surowiczego jest bardzo duża, może dojść do znacznego wzrostu ciśnienia w mosznie oraz ucisku na wygląda diagnostyka wodniaka jądra?Zwlekanie z podjęciem leczenia wodniaka grozi powstaniem niedokrwienia jądra, które charakteryzuje się silnym i nagłym bólem. Co więcej, wodniak jądra może odpowiadać za brak syntezy nowych plemników oraz zanik jądra, co w efekcie może prowadzić do dlatego, w przypadku wystąpienia objawów wodniaka jądra należy bezzwłocznie udać się do lekarza urologa. Zapominać nie może również o tym, iż istnieje ryzyko, że dane symptomy są wynikiem zupełnie innej schorzeń, które mogą przypominać wodniaka jądra najczęściej wskazuje się:przepuklinę mosznowązapalenie jądranowotwór jądraPodczas wizyty, urolog przeprowadzi badanie przedmiotowe pacjenta i zada mu kilka niezbędnych pytań. Celem takiego wywiadu jest ustalenie szczegółowego przebiegu schorzenia, czasu jego trwania oraz występujących dolegliwości. Lekarza należy poinformować o wszelkich przebytych urazach, chorobach czy stanach zapalnych jąder lub przedmiotowe, czyli fizykalne, przeprowadzane jest w pozycji leżącej. Lekarz rozpoczyna je od oceny wielkości, struktury, konsystencji oraz ewentualnej bolesności jąder. Ponadto lekarz sprawdza również czy nie wystąpiły zmiany w węzłach chłonnych część badania przeprowadzana jest w pozycji stojącej. Lekarz bada u pacjenta chorą stronę pachwiny poprzez ułożenie na niej dłoni w trakcie próby kaszlowej. Takie działanie pozwala określić rodzaj wodniaka poprzez ocenę czy występuje swobodny przepływ płynu pomiędzy osłonkami jądra a jamą metodą, która jest niekiedy stosowana w diagnostyce wodniaka jądra jest diafanoskopia. Polega ona na wykorzystaniu światła latarki za pomocą którego oświetla się jedną stronę moszny. W przypadku wodniaka jądra dochodzi do równomiernego przepuszczania światła, jeżeli nie ulega ono przeniknięciu przez mosznę wówczas może to świadczyć o innym celu postawienia właściwej diagnozy oraz odróżnienia wodniaka jądra od podobnie przebiegających chorób konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego moszny i jąder (USG).Metody leczenia wodniaka jądraLeczenie bezoperacyjne wodniaka jądra dotyczy jedynie najmłodszych pacjentów, których poddaje się jedynie obserwacji. To dlatego, że w większości takich przypadków wodniaki jąder wchłaniają się samoistnie jeszcze przed ukończeniem przez chłopca 12. miesiąca życia. Przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego rozważa się jeżeli wodniak utrzymuje się do 2. roku leczenie nabytego wodniaka jądra wymaga przeprowadzenia operacji. Obecnie stosowane są 2 techniki chirurgiczne: metoda Winkelmanna oraz metoda von Bergmanna. Operacje wodniaka jądra przeprowadzane są z dostępu pachwinowego lub mosznowego. Oba sposoby polegają na odprowadzeniu płynu z jamy wodniaka, natomiast podczas stosowania metody von Bergmanna usuwa się również nadmiar osłonek, które pokrywają pierwotnego wodniaka. U większości mężczyzn leczenie operacyjne wodniaka jądra przeprowadza się metodą Winkelmanna. W przypadku dużych wodniaków jądra zaleca się zabieg metodą von sporadycznych przypadkach, kiedy pacjent nie kwalifikuje się do leczenia radykalnego lub nie wyraża na nie zgody stosuje się punkcję czyli metodę nakłucia wodniaka i usunięcia nadmiaru zgromadzonego wokół jąder płynu. Leczenie tym sposobem jest bardzo rzadko stosowane ze względu na ryzyko infekcji i niską skuteczność, która prowadzi do szybkiego nawrotu jądra - operacja techniką WinkelmannaU większości mężczyzn leczenie operacyjne wodniaka jądra przeprowadza się metodą Winkelmanna. Zabieg ten jest wykonywany w pozycji rozpoczyna procedurę od wykonania cięcia skórnego w obrębie pachwiny lub górnej części moszny. W niektórych przypadkach konieczne jest przedłużenie cięcia aż na mosznę. Po otwarciu pola operacyjnego operator przechodzi do wyszukania powrózka nasiennego, który po odnalezieniu wyodrębnia za pomocą wąskich gumowych lejc. Następnie wodniak oraz jądro zostają przez lekarza wypreparowane z moszny i wydobywane poza ranę. W dalszej kolejności procedury operator przystępuje do wstawienia jądra przez otwartą ranę stosując jednocześnie ucisk na mosznę. W późniejszym etapie zabiegu lekarz przecina osłonki jądra oraz przemieszcza je aż do ich zagięcia. Otoczkę worka wodniaka, która jest utworzona przez błonę podstawną jądra wypreparowuje się do górnej granicy wodniaka. Następnie operator przechodzi do usunięcia zgromadzonego w wodniaku płynu. Dokonuje tego poprzez nakłucie bądź punktowe nacięcie otoczki wodniaka. Po usunięciu płynu lekarz wykonuje podłużnego nacięcia całej ściany wodniaka. Operator wywija na zewnętrzną stronę wewnętrzne osłonki jądra, a następnie zszywa je ze sobą. Dzięki temu wewnętrzne powierzchnie zostają odwrócone na zewnątrz. Ważne jest, aby w sposób bardzo dokładny tamować końcowej fazie operacji lekarz przechodzi do zszycia powięzi nasiennej wewnętrznej, podskórnej tkanki tłuszczowej oraz zewnętrznej powłoki skórnej. Zdarza się, iż lekarz pozostawia w ranie dren Redona aby oczyścić mosznę. W celu zabezpieczenia miejsca operacji przed powstaniem krwiaka zakładany jest opatrunek jądra - operacja techniką BergmannaOperacja wodniaka jądra metodą Bergmanna przebiega w podobny sposób jak w przypadku operacji techniką Winkelmanna. Podczas operacji pacjent także znajduje się w pozycji rozpoczyna procedurę nacięciem skóry chorego po zmienionej stronie u nasady moszny w pobliżu pachwiny. Następnie przechodzi do zlokalizowania powrózka nasiennego, który wyodrębnia przy pomocy specjalnych gumek. Podczas tej czynności konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności przez operatora aby w żaden sposób nie doprowadzić do uszkodzenia powrózka nasiennego. W dalszej kolejności lekarz przystępuje do wypreparowania oraz wydostania jądra objętego wodniakiem poza ranę operacyjną. Następnie operator dokonuje wycięcia dalszych osłonek jądra do momentu dotarcia do worka wodniaka, stworzonego przez błonę pochwową jądra. Później lekarz przechodzi do usunięcia płynu z wodniaka jądra oraz dokonuje przecięcia ściany wodniaka wraz z usunięciem błony pochwowej. W ostatnich etapach zabiegu, po opanowaniu krwawienia, specjalista zamyka ranę operacyjną i pozostawia w niej dren do operacji wodniaka jądraPrzystąpienie do zabiegu usunięcia wodniaka jądra zawsze poprzedza konsultacja chirurgiczna. Zazwyczaj odbywa się ona w dniu poprzedzającym zabieg. W trakcie wizyty lekarz udziela pacjentowi szczegółowych informacji dotyczących samego zabiegu - jego przebiegu i czasie trwania, możliwych do osiągnięcia rezultatach oraz ewentualnych takiej wizyty warto poinformować lekarza o swoich oczekiwaniach związanych z zabiegiem oraz zapytać o wszelkie wątpliwe kwestie. Po wyjaśnieniu przez lekarza całej operacji wodniaka jądra pacjent wyrażający zgodę na procedurę zostaje poproszony o podpisanie odpowiedniego formularza. Najczęściej tego samego dnia odbywa jeszcze konsultację z lekarzem anestezjologiem. Chory przed operacją powinien mieć wykonane niezbędne podstawowe badania, a mianowicie:morfologię krwi z rozmazemoznaczenie grupy krwipoziom elektrolitów (sodu i potasu)oznaczenie stężenia przeciwciał (HBS, HCV)stężenie mocznika i kreatyninyoznaczenie APTT (czas kaolinowo-kefalinowy)poziom glukozy (kiedy chory jest na czczo)badanie ogólne moczubadanie EKG (elektrokardiograficzne)Zakres badań może być nieco inny w zależności od ogólnego stanu zdrowia pacjenta i zależy on głównie od ogólnego stanu zdrowia u pacjentów przyjmujących leki przeciwpłytkowe lub antykoagulacyjne zaleca się ich odstawienie na około 7-10 dni przed planowanym zabiegiem. U niektórych chorych może być konieczność zastosowania terapii przeciwzakrzepowej w postaci zastrzyków z heparyny drobnocząsteczkowej. Ponadto przed zabiegiem warto poddać się szczepieniu przeciw WZW typu po operacji wodniaka jądraPacjent po operacji wodniaka jądra powinien bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarskich, zawartych na karcie wypisu z placówki medycznej. Odpowiednie postępowanie pooperacyjne stanowi ważny punkt leczenia, który umożliwia choremu powrót do całkowitej sprawności. Po zabiegu pacjentom przez kilka tygodni wskazuje się prowadzenie oszczędzającego trybu życia, a przede wszystkim ograniczenie aktywności pacjentom zaleca się noszenie przylegającej do ciała bielizny, która skutecznie pomaga zmniejszyć opuchliznę pooperacyjną moszny. Ponadto do czasu pełnego wygojenia rany, chory powinien w szczególny sposób chronić miejsce zabiegu przed ewentualnymi zabrudzeniami oraz urazami. Opatrunki mogą być zmieniane codziennie, należy wówczas pamiętać o przemywaniu rany środkami odkażającymi. W ciągu co najmniej kilku dni po operacji, a najlepiej do całkowitego zagojenia rany, zaleca się unikanie kąpieli w wannie, a korzystanie z natrysku, aby nie doprowadzić do zamoczenia U pacjentów po zabiegu przez okres kilku tygodni może występować obrzęk oraz bolesność operowanego miejsca. W takich przypadkach niemal całkowite złagodzenie dolegliwości mogą przynieść dostępne bez recepty środki przeciwbólowe. Pacjent powinien zgłosić się na wizytę kontrolną w ciągu 7-10 dni od zabiegu. Podczas wizyty lekarz oceni proces gojenia rany oraz usunie ewentualne szwy skórne, jeżeli nie zostały zastosowane szwy okres rekonwalescencji jest indywidualny dla każdego pacjenta, jednak zazwyczaj wynosi kilka tygodni. Blizna pooperacyjna jest niemal powikłania po operacji wodniaka jądra Operacja wodniaka jądra tak jak każdy inny zabieg chirurgiczny wiąże się z ryzykiem wystąpienia niektórych powikłań. U większości pacjentów obserwuje się jedynie obrzęk moszny, który ustępuje zazwyczaj w ciągu kilku tygodni. Poważne powikłania pojawiają się możliwych komplikacji wymienia się:krwawienie z rany pooperacyjnej wskutek którego często konieczne jest powtórne przeprowadzenie zabiegumożliwość wystąpienia zapalenia jądrazakażenie rany pooperacyjnej, które może wymagać otwarcia oraz drenażu ranypojawienie się krwiaka mosznynawrót wodniaka jądraWażne jest aby w przypadku wystąpienia u pacjenta nasilonych dolegliwości bólowych, zaczerwienienia miejsca pooperacyjnego, wycieku ropy z rany, wystąpienia krwawienia oraz podwyższonej temperatury ciała przekraczającej, która utrzymuje się przez wiele godzin, niezwłocznie zgłosić się do czyli najczęstsze pytania o operację wodniaka jądra Czy wodniak jądra może się wchłonąć? Samoistnemu wchłonięciu ulegają jedynie wrodzone wodniaki jądra, które pojawiają się u noworodków. Wówczas u chłopca w ciągu 1-2 roku życia kanał zaczyna się zrastać, a wodniak wchłaniać. Nabyte wodniaki jądra nie zanikają same, a w większości przypadków z czasem ulegają powiększeniu. Aktualnie jedynym skutecznym sposobem likwidacji wodniaka jądra pozostaje usunięcie chirurgiczne. Jakie rozmiary może osiągnąć wodniak jądra? Odkładanie w czasie leczenia wodniaka jądra może prowadzić do jego znacznego rozrostu. Rozmiar wodniaka jądra uzależniony jest od ilości zgromadzonego w nim płynu, który może swą objętością sięgać nawet kilkuset mililitrów. Duże rozmiary wodniaka jądra mogą ulegać uwypukleniu oraz być widoczne nawet przez ubranie. Ponadto duży wodniak jądra utrudnia chodzenie oraz może niekorzystnie wpływać na produkcję plemników i doprowadzić nawet do zaniku jądra. Czy wodniak jądra może być powikłaniem po zabiegu chirurgicznym? Tak, wodniak jądra może być jednym z powikłań pooperacyjnych. Operacje, w których wpisane jest ryzyko powstania nabytego wodniaka jądra to zabieg usunięcia żylaków powrózka nasiennego oraz operacja przepukliny pachwinowej. Tego typu powikłania pojawiają się rzadko, ale mogą wymagać leczenia chirurgicznego. Jakie jest ryzyko nawrotu wodniaka jądra po zabiegu operacyjnym? Operacyjne leczenie wodniaka jądra ma charakter trwały. Istnieje co prawda ryzyko nawrotu choroby, ale zdarza się rzadko. Prawdopodobieństwo ponownego rozwoju wzrasta w przypadku przewlekłych oraz dużych wodniaków jądra. Wówczas należy skonsultować się z lekarzem urologiem i wraz nim uzgodnić czy istnieje konieczność powtórzenia operacji. Czy można wykonywać ćwiczenia fizyczne mając wodniaka jądra? Pacjenci z rozpoznanym wodniakiem jądra, którzy nie mają zaplanowanego leczenia operacyjnego, powinni wstrzymać się z nadmierną aktywnością fizyczną. Ciężkie ćwiczenia siłowe mogą się przyczyniać do stopniowego powiększania wodniaka jądra. Operacja wodniaka jądra - opinie pacjentówPoniżej przeczytasz opinie pacjentów, którzy zdecydowali się na operację wodniaka jądra. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od osób, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i świetnie! TomaszSam zabieg na najwyższym poziomie. Odpłynąłem kilka sekund po informacji od anestezjologa "może się Panu zakręcić w głowie", a obudziłem się dobre 3 godziny później. Szew wykonany perfekcyjnie, goi się bardzo ładnie. Życie bez wodniaka momentalnie stało się piękniejsze. Jedyne zastrzeżenie mam co do znieczulenia: zespół popunkcyjny dopadł mnie dzień po operacji i trzymał dobre 5 dni. Ból pleców i głowy nieznośny mimo leków wizytę!Jeśli Ty także borykasz się z wodniakiem jądra, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę leczenia spośród 43 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny do nas: (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)Źródła: Josef E. Fischer, "CHIRURGIA. Urologia. Ginekologia.", Warszawa, 2013, ISBN: 978-83-61104-61-2 red. wyd. pol. Kazimierz Krajka, "Podstawowe operacje urologiczne", Lublin, 2007, ISBN: 978-83-60608-29-6 Maciej Bagłaj, Piotr Kaliciński, "Chirurgia dziecięca", Warszawa, 2016, ISBN: 978-83-200-5014-1 Wodniak jądra u dziecka, czyli nagromadzenie się w nim płynu sprawia, że jądro wygląda jak balonik wypełniony wodą. Przypadłość może dotyczyć mężczyzn w każdym wieku, także niemowlęcym, ponieważ często jest to wada wrodzona. Jakie są przyczyny i objawy wodniaka jądra u dziecka? Jak przebiega leczenie? Wodniak jądra u dziecka Wodniak jądra u dziecka, objawiający się powiększeniem moszny, jest spowodowany nadmiernym nagromadzeniem płynu w osłonkach jądra, między błoną otrzewną a surowiczą. Przypadłość najczęściej dotyczy jednego jądra (zazwyczaj prawego), rzadziej obydwóch. Wodniak jądra może występować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. O ile u niemowląt jest wadą wrodzoną (wodniak pierwotny), u starszych chłopców i dorosłych - wadą nabytą (wodniak wtórny). Wodniak jądra u dziecka - objawy Ponieważ wodniak jądra jest skutkiem nagromadzenia płynu surowiczego w niezarośniętym wyrostku pochwowym otrzewnej lub pomiędzy wewnętrznymi osłonkami jądra, jego najbardziej charakterystycznym objawem jest powiększenie worka mosznowego. Wodniak jądra zazwyczaj nie wywołuje bólu, a skóra, choć napięta, nie zmienia swego zabarwienia. Nie dochodzi do zaognień, nie ma problemów z oddawaniem moczu, dlatego przypadłość odkrywana jest często przypadkiem lub gdy dochodzi do dużego obrzmienia moszny. Rozmiar wodniaka może ulegać zmianom, ponieważ otwarty wyrostek pochwowy umożliwia przemieszczanie się płynu. Gromadzący się płyn może mieć objętość od kilkudziesięciu do kilkuset mililitrów i jest koloru bursztynowego. Rzadko zdarza się, że nagromadzony płyn w mosznie uciska jądra, co jest powodem dyskomfortu. Jedynie przy bardzo dużym wodniaku pojawiają się trudności np. z chodzeniem. Wodniak jądra u dziecka - przyczyny Wodniak wrodzony może powstać wskutek niezrośnięcia się wyrostka pochwowego otrzewnej, który po zstąpieniu jądra do moszny powinien stracić połączenie z jamą otrzewnej i jako pusty worek znaleźć się na przedniej powierzchni jądra, najądrza i powrózka nasiennego. Jeśli tak się nie stanie, to połączenie jest drożne, a do worka mosznowego może przemieszczać się płyn z jamy brzusznej i spowodować powstanie wodniaka jądra. Z kolei nabyty wodniak jądra może powstać w wyniku urazu, stanu zapalnego (np. zapalenie jądra) lub być powikłaniem po leczeniu operacyjnym (np. żylaków powrózka nasiennego). Wodniak jądra u dziecka - diagnostyka Bez względu na to, czy wodniak ma charakter wrodzony czy nabyty, przed podjęciem leczenia konieczna jest diagnostyka. Ważne jest, by wykluczyć takie choroby jak przepuklina, zapalenie czy nowotwór jądra. Dla lekarza nie będzie to kłopotliwe, ponieważ przy przepuklinie stwierdza się jej wrota, zapaleniu jądra towarzyszy bolesny obrzęk, a nowotwory są twarde w dotyku. Wodniak jądra nie jest niebezpieczny, choć niektórzy specjaliści mówią, iż duże nagromadzenie płynu może wpływać na funkcjonowanie jąder. Diagnostyka wodniaka jąder opiera się na badaniach, takich jak: diafanoskopia, czyli podświetlenie moszny, dzięki czemu można sprawdzić, czy światło przechodzi przez powiększone jądro. Jeśli światło przenika, jest widoczne i rozproszone z drugiej strony jądra, (w przeciwieństwie do innych zmian) to oznacza, że powiększenie wywołane jest przez wodniak jądra, czyli nagromadzeniem płynu. badanie ultrasonograficzne moszny. Wodniak jądra u dziecka - leczenie Leczenie wodniaka jądra polega na wykonaniu nieskomplikowanego zabiegu chirurgicznego. U niemowląt i dzieci operacje przeprowadza się nie wcześniej niż po ukończeniu drugiego roku życia, ponieważ wodniak często zanika samoistnie (np. po zrośnięciu się wyrostka pochwowego). Wodniak jądra u niemowląt zwykle nie wymaga leczenia. Celem operacji jest usunięcie nadmiaru płynu. Stosuje się dwie metody: Winkelmanna i Bergmanna. Obydwie przeprowadza się od strony pachwiny lub od strony moszny. Bardzo rzadko stosuje się punkcję, czyli nakłucie wodniaka, co umożliwia odprowadzenie płynu. Metoda ta ma bowiem wady: niesie ze sobą ryzyko infekcji, a i nie rozwiązuje problemu na stałe, ponieważ wodniak nawraca. Operacja jest konieczna przy utrzymującym lub powiększającym się wodniaku jądra. To także może cię zainteresować: Wady narządów płciowych u chłopców i dziewczynek: jakie są, rozpoznanie i leczenie Spodziectwo u chłopców - przyczyny, objawy, leczenie Noworodek - zmiany i objawy, które zupełnie niepotrzebnie niepokoją Badania prenatalne - dlaczego warto je wykonać? Wodniak jądra u dziecka jest to nagromadzenie płynu między osłonkami jądra (pomiędzy błoną otrzewną a błoną surowiczą). Jest przypadkiem często spotykanym u noworodków, średnio rodzi się z nim co dwudziesty chłopiec. Wodniak jądra występuje z przepukliną – nie zamkniętym połączeniem pomiędzy jamą brzuszną a moszną. Obecność przepukliny powoduje przedostawanie się płynu z jamy brzusznej do worka mosznowego. Moszna jest powiększona sprawiając wrażenie obrzękniętej. Schorzeniem tego samego typu jest wodniak powrózka nasiennego z tym, że przestrzeń gromadząca płyn znajduje się na przebiegu powrózka nasiennego. Wodniak jądra leczenie Na ogół wodniak jądra u niemowląt nie wymaga specjalistycznego leczenia. W przypadku jego wystąpienia należy jednak bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem i przeprowadzać kontrole w trakcie kolejnych wizyt wyznaczonych przez specjalistę. Ponad 80% wodniaków u dzieci ulega zanikowi w pierwszym lub na początku drugiego roku życia dziecka, gdy wyrostek pochwowy ulega zamknięciu, a zgromadzony płyn wchłania się samoistnie. W przypadku występowania w drugim roku życia wodniaka jądra (lub wodniaka powrózka nasiennego) konieczne staje się leczenie operacyjne. Operacja wodniaka jądra u dziecka W trakcie zabiegu operacyjnego usunięcia wodniaka jądra likwiduje się przepuklinę oraz wypreparowuje się kanał łączący worek mosznowy z jamą brzuszną. Operacja wodniaka jądra u dziecka trwa na ogół od 1 do 2 godzin. Zabieg usunięcia wodniaka wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, a dziecko opuszcza szpital następnego dnia po przeprowadzeniu operacji. Rekonwalescencja po operacji usunięcia wodniaka jądra trwa kilka dni, jednak dziecko następnego dnia po zabiegu jest już w pełni aktywne. LEKARZE WYKONUJĄCY ZABIEG – WODNIAK JĄDRA lek. med. Surowiec Zbigniew specjalista chirurg dziecięcy dr Dariusz Schlegel specjalista urolog, urolog dziecięcy << POWRÓT DO CHIRURGII DZIECIĘCEJ Poradnie PORADNIA CHIRURGICZNA PORADNIA UROLOGICZNA

wodniak jądra u dziecka operacja